'Nee' zeggen....? Of … eigenlijk 'Ja' zeggen..?

29/11/2018 'Nee' zeggen...? Of eigenlijk 'ja'...?

Onlangs mochten de paarden weer iemand helpen bij het 'meer gaan staan voor zichzelf'.

Toen ze aankwam had ze niet een specifieke vraag, maar die kwam snel genoeg naar voren... :-)

Toen we een geschikte plek in de wei hadden gevonden, kwam Baston meteen op haar af.

Na even ruiken begon hij vrijwel direct aan haar jas te knabbelen. Ze zei steeds 'nee, niet doen!', maar die boodschap leek hij niet te begrijpen... ;-)

Haar woorden hadden namelijk niet dezelfde lading als haar lichaamstaal …

Op een gegeven moment werd het toch wel behoorlijk irritant en vroeg ik haar hoe het kwam dat het niet goed lukte om 'écht nee' te zeggen en hem een eindje van haar vandaan te zetten (hij kwam namelijk steeds weer direct terug...).

Ze vertelde dat het zo dubbel voelde. “Ach, zo erg is het toch ook niet... en eigenlijk wil ik juist wel naar hem toe...”

Het is zo herkenbaar … het lijkt wel het gedrag van mijn jongste kind....

“Ah, oké..., je wilt dus eigenlijk naar hem toe...? “

“Ja ...”

“Nou ..., ga je gang :-) “

Ze zette 2 resolute stappen en omhelsde Baston. Hij stond doodstil....

Even later deed ze weer een stap achteruit, maar had nog steeds dezelfde krachtige uitstraling. Baston bleef heel stil naast haar staan. Alle 'getouwtrek' was voorbij.

Ze vertelde dat ze eigenlijk zat te wachten totdat HIJ op zou houden met vervelend doen … HIJ moest eerst veranderen...

Het verschil tussen 'nee' zeggen tegen de ander, of 'ja' tegen jezelf... :-)

Niet veel later liep hij naar Grace en samen vertrokken ze kalmpjes aan naar de hooibaal aan de andere kant van de wei.

Oké, klaar, boodschap begrepen...:-)